Görme Engelli Öğrencilerin 47 Kilometrelik Eğitim Çilesi

Görme Engelli Öğrencilerin 47 Kilometrelik Eğitim Çilesi

Gaziantep’in Nizip ilçesinden şehir merkezinde bulunan GAP Görme Engelliler Okulu’na eğitim görmek için gelen 10 yaşındaki Rümeysa Akkuş ile 7 yaşındaki Ahmet Efe Atoğlu'nun eğitim çilesi bitmek bilmiyor. Okullarına geliş ve dönüşlerde...

Gaziantep’in Nizip ilçesinden şehir merkezinde bulunan GAP Görme Engelliler Okulu’na eğitim görmek için gelen 10 yaşındaki Rümeysa Akkuş ile 7 yaşındaki Ahmet Efe Atoğlu'nun eğitim çilesi bitmek bilmiyor. Okullarına geliş ve dönüşlerde 47 kilometrelik yolda büyük sıkıntı yaşayan Rümeysa ile Ahmet Efe, servis verilmesi noktasında yetkililerden yardım istiyor.

Doğuştan görme engelli olan 3. sınıf öğrencisi Rümeysa Akkuş (10) ile beynindeki tümör nedeniyle görme özelliğini yitiren 1. sınıf öğrencisi Ahmet Efe Atoğlu (7)'nun yaşadığı sıkıntı bitmek bilmiyor. GAP Görme Engelliler Okulu’nda eğitim gören Rümeysa ve Ahmet Efe, şehir merkezine uzak ilçelerden Nizip’te ikamet ettiklerinden dolayı her gün 47 kilometrelik yolda yaşadıkları sıkıntıların son bulmasını istiyor. Rümeysa, annesinin yardımı ile okula giderken, Ahmet Efe ise annesinin 10 aylık kardeşiyle ilgilendiği için tek başına okula gidiyor. Servis olmadığı için her gün okula dolmuşla giden öğrenciler, ilk derse sürekli geç kalıyor.

Kış aylarında daha çok sıkıntı yaşadıklarını ifade eden Anne Zekiye Akkuş, “Çilemiz saat 06.00’da başlıyor. Kızımla yürüyerek otobüs durağına gidiyor, buradan otobüsle Nizip Hükümet Konağı’na geçiyoruz. Gaziantep-Nizip dolmuşuna biniyor ve dolmuşun dolmasını bekliyoruz. Dolmuş dolduktan sonra Gaziantep’e gidiyoruz. İlk derse sürekli geç kalıyoruz.” şeklinde konuştu. Saat 14.00'e kadar kızının dersinin bitmesini bekleyen anne Akkuş, akşam saat 18.00 civarında ancak eve gidebildiklerini kaydetti.

Ahmet Efe’nin annesi Zahide Atoğlu ise servis konusunda kendilerine yardım eli uzatılmasını istiyor. 10 aylık çocuğu olduğu için oğlunu okula götüremediğini belirten Atoğlu, şunları dile getirdi: “Servis olsa oğlumla okula bende giderim. Eşimin bir arkadaşı Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne servisçilik yapıyor, oğlum da onla beraber gidip geliyor. Oğlumun okuldan gelmesi saat 19.00’u buluyor. Aklım sürekli Ahmet’te olmasına rağmen elden gelen bir şey olmuyor. Yetkililer ve hayırseverlerden servis sıkıntımız konusunda bizlere yardımcı olunmasını istiyorum.”

Gözleri görmemesine rağmen eğitim isteği bitmeyen Rümeysa ve Ahmet Efe'nin tek isteği okula rahatlıkla gidebilecekleri bir servis. CİHAN

Kaynak:

HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.