Çalışkanlığa Karşı Aşağılık Duygusu

Bu dönem okul çağı dediğimiz 6 yaşından başlayıp 11 yaşına kadar devam etmektedir. Bu dönemin en belirgin özelliği daha önceki dönemlerde çocuğun kendisini tanıması adına sorduğu cinsiyet ve cinsellikle ilgili soruların ergenlik dönemine kadar uykuda olmasıdır. Yine önceki dönemlerde çocukların tutma ve atma özelliklerinden kaynaklanan saldırganlıkları ergenlik dönemine kadar geçici olarak durur.

Bu dönem çocuğun duygularının durulduğu, eğitim ve öğretimin verilebileceği en uygun dönemdir. Bu dönemde çocuk çatışmalardan uzak, sakin bir yaşantıya girer.

Önceki dönemlerde çocuk için temel bir bölge veya temel bir etken varken, bu dönemde böyle bir durum söz konusu değildir. Bu dönem çocuğun zihinsel gelişiminin belirgin olduğu bir dönemdir. Çocuğun öğrenmeye bağlı olarak bilgi ve becerileri geliştirebileceği en uygun  dönemdir.

Önceki dönemlerde çocuklar, kendilerini anne babalarının bir uzantısı olarak görürlerken, bu dönemde ayrı bir kişi olduklarının farkına varırlar. Çocuklar önceki dönemde toplum ve çevreyi ailenin değerlerine göre tanımlarken, bu dönemde ise kendilerine göre algılar ve o şekilde tanımlarlar. Bu dönemde çocuklar kendi yeteneklerinin farkına varmalarına bağlı olarak kendilerine uygun ve faydalı gördükleri alanda kendilerini geliştirmeye çalışırlar. Çocuklar bu dönemde farklılıklarını akranlarıyla oyun oynayarak öğrenmeye çalışırlar.

Aileler, çocukların yeteneklerine uygun beklenti içinde olurlarsa, çocuklar derslere ve okula karşı olumlu duygular besleyeceğinden okulda başarılı olacaktır. Derslerinde başarılı olan çocuklar, kendilerine güvenecek, öğretmeniyle ve arkadaşlarıyla olumlu ilişkilere girebilecek ve onlarla olumlu iletişim kurabileceklerdir. Yine bu çocuklar sınıfta ve okulda sorumluluk almaktan korkmayan, okula ve derslere karşı her zaman olumlu duygular besleyen, ileride mesleğini en iyi şekilde icra eden kişiler olacaklardır.

Bu dönemde çocuğun yeteneklerine uygun bir beklenti içine girilmez, çocukta psikolojik olarak baskı altına alınıp başarısızlığı eleştirilirse, bu durum aşağılık duygusunun gelişmesine sebep olacaktır. Yeteneklerinin üstünde bir beklentiye maruz kalan bu çocuklar, okul hayatlarında vasat ya da vasatın altında bir öğrenci olacaklardır. Bu da çocuğun özgüvenini zedeleyeceğinden, çaresizlik içinde okulu ve dersleri sevmeyen, derslerine çalışmak istemeyen bir öğrenci olacaktır. Bunun sonucunda da çocukta aşağılık duygusu gelişmeye başlayacaktır.

Yeteneklerinin üstünde bir beklenti içinde olunan çocuklarla, okul ve derslerine karşı duyarsız kalınan çocuklar, çalışkanlığa karşı aşağılık duygusuna kapılmış birer kişi olacaklardır. Okulda başarısız olan çocuklar; kendilerine güvenmeyen, ders çalışmak istemeyen, okulda ve sınıfta sorumluluk almaktan korkan, içine kapanık bir birey olacak, ders bitse de eve gitsek diyecek kadar kendilerini yetersiz hissedeceklerdir.