Bu çocukların anne babaları, ergene duygusal olarak olduğundan fazla görev ve sorumluk verirler. Bu çocuklardan yaşlarının üstünde bir olgunluk beklenir. En küçük çocuksu hareketleri tepkiyle karşılanır. Bu çocuklar, ergenliği yaşamadan yetişkin gibi davranmak zorunda kalırlar. Bu da ergenin kendini yetersiz hissetmesine sebep olur.

Bu ve benzer durumlar ergenin kimlik karmaşası içine girmesine ve benlik saygısını kazanamamasına neden olur. Bu nedenle ergen kendi kimliğini geliştiremeyecektir. Kimlik duygusunu geliştiremeyen ergen, bağımlı bir kişilik geliştirecektir. Bu durum çocuğun ileride kendi kararlarını veremeyen, kendisiyle ve toplumla barışık olmayan, yalnız kalmayı ve yalnızları oynamayı seven bir kişi olmasına sebep olacaktır.

Bu dönemde çocukların sağlıklı kimlik geliştirebilmeleri için anne babalar, ergenlere uygun bir model olmalıdır. Çocukların bir geçiş süreci yaşadığı unutulmamalı, onlara gerekli anlayış ve sabır gösterilerek destek verilmelidir.

6.Dönem: Yakınlığa Karşı Yalnızlık

 Bu dönem kişinin öğrenim hayatının bitmesine bağlı olarak, meslek ve eş seçimini içine alan genç yetişkinlik olarak değerlendirilmektedir.

 Bu dönemde kişi, ergenlikteki duygu karmaşasını ve yoğunluğunu atlatmış, kimlik oluşumunu büyük oranda tamamlamıştır. Kimlik gelişimini tamamlayan genç yetişkin, kendini mesleğe ve evliliğe hazırlar.

Bu dönemde ergenlikteki geçici istek ve heveslerin yerini gerçek istekler alır. Bu anlamda arkadaşlık ilişkileri ve dostluklar, gerçek sevgi ve saygı üzerine kurulur. Kimlik gelişimini büyük oranda tamamlayan genç yetişkin, yeteneğine uygun meslek ve anlaşabileceği arkadaşlar seçer.

 Bu dönemde ilişkiler duygusal olarak değil, daha çok akılcı olarak kurulur. Ergenlikte görülen şıpsevdilik, yerini gerçek sevgiye ve gerçek aşka bırakır. Bu dönemde kişi daha çok evleneceği kişiyi, kendi kişiliğine uygun olarak seçmeye çalışır.

Bu dönemin en belirgin özelliği, insan hayatı için önemli olan iş ve eş seçiminin yapılmasıdır. Ergenlikteki kimlik gelişimini sağlıklı tamamlayan genç yetişkin, yeteneklerine uygun meslek, kişiliğine uygun bir eş seçtiği zaman bu dönemi sağlıklı şekilde yaşar.

Kişi bu dönemde meslek ve eş seçimini sağlıklı şekilde yaptığı zaman kendisiyle barışık, mesleğinde başarılı,  ailesi ve çocuklarına faydalı olduğu kadar toplum için de faydalı bir kimse olur.

Genç yetişkin meslek ve eş seçiminde olumsuzluk yaşarsa bu onun için sarsıntılı bir dönem olur. Kişinin yeteneklerine uygun bir meslek ve kişiliğine uygun eş seçememesi, yaptığı işten zevk alamamasına ve kendisini yalnız hissetmesine neden olur. Bu da kişide maddi ve manevi doyumsuzluğa, kişinin kendisiyle ve çevresiyle barışık olamamasına, kendini toplumdan soyutlamasına neden olacaktır.