İnsanoğlu içgüdüsel olarak sosyal bir varlıktır. Ve asırlar boyu kurulan medeniyetler bu içgüdünün bir simgesidir. Dayanışma içinde varlığını devam ettirme arzusu toplumlaşmayı gerektirmiştir bunun sonucunda da köyler, kasabalar, şehirler ve bir çarşaf misali kıtalara serilmiş ülkeler oluşmuştur. Yüzlerce ülke, miyarlarca insan ve tonla gürültü… Ne dersiniz sanki dünyanın kafasını biraz fazla mı ağrıttık ne? Hatta dünyanın kafasını ağrıtmak yerine karıştırdık zira kirlettiğimiz hava yüzünden aynı gün içinde birkaç mevsimi bir arada yaşar olduk. Küresel ısınma nedeniyle erimekte olan kutuplardan bahsetmiyorum bile. Bu duruma şöyle bir bakınca düşünüyorum da biz unutuyoruz galiba. Bu dünyanın yalnızca bize ait olmadığını unutuyoruz galiba. Sonra bu unuttuğumuz dünya da bir yaşam hırsı düşüveriyor içimize, bıraktığımız yerden yaşamaya devam ediyoruz . Kafasını ağrıttığımız dünyadan kafamız ağrımasın diye kurtulmaya çalışıyoruz sonrada şehirden şehire gürültüden gürültüye kaçıyoruz.

Kimilerimiz şehir yaşamından sıkılalı çok oldu. Apartmandı, trafikti, gürültü patırtıydı derken bu şehir kalabalığında kendimizi bulamaz olduk. Eskiler anlattıkça görmediğimiz o yaşamları özler olduk. Hani yağmur yağdıkça mis gibi kokan toprak var ya artık beton zeminden onu bile hissedemiyoruz.

Kalabalık diyoruz ama aslında özlediğimiz bir kalabalık var ama şu birbirini tanımayan insan kalabalığı değil şu sokaklarda koşturan top oynayan çocuk kalabalığı. İşte onları özledik. Top yüzünden kırılan camlar yok artık ya da çocuklar toplarını kesmekle tehdit eden amcalar yok artık çünkü şehir sokakları ailelerce tehlikeli bulunuyor. Şimdilerde sokaklar, çocukların topunu kesmekle tehdit eden amcalardan daha tehditkâr ve ürkütücü görünüyorlar.

Tüm bu olanlar çerçevesinde yine de umudumuzu kaybetmemeliyiz. Gelecek bir kilitse umut bir anahtardır. Şimdi sevgili okurlar, umuda dikenli bir kaktüse bakar gibi bakmak yerine tomurcuğu açmak üzere olan bir çiçek gibi bakalım. Kuruttuğumuz bitkiler tekrar yeşermeyebilir ancak kuruyanların yerine yenilerini dikmezsek hepten kuruyacağız . Sevgiliyle kalın…