Bu maçta görüldü ki Giresunspor gemileri yakmış…

Tamamen kazanma odaklı bir oyun anlayışıydı Giresunluların ki…

Çakılı savunmayla değil, yelpaze gibi açılıp kapanan bir oyunu tercih ettiler Konyaspor karşısında…

Tabi ki attıkları gole kadar…

Golden sonra deplasmanda nasıl oynanması gerekiyorsa öyle oynadılar…

Aslında Konyaspor için bulunmaz bir nimetti, Giresunluların geriye yaslanması…

Ama…

Ne yazık ki hem kulübedekiler, hem de sahadakiler “gamsız” olunca tribünü dolduran binlerce taraftar mide spazmı geçirdi…

Tribünlerin zaman zaman devreye girmesi de “gamsız” oyuncu gurubunu uyandırmaya yetmedi…

Konyaspor belki de hayati bir 2 puan kaybetti…

Nereden bakarsanız bakın, bu futbol aklı ile işimizin kolay olmadığını söylemek mümkün…

Ben Robak’ı yazmaktan bıktım, o gol kaçırmaktan bıkmadı…

Yüksek toplarda yok…

Kaleyi karşıdan gören pozisyonlarda yok…

Ama, bütün bunlara rağmen, hala sahada…

Osman Özdemir nedense ısrarla sahada tutuyor…

 “Recep” desen o da “gamsız”lardan birisiydi dün…

İkinci 45’de tek kale gibi oynasa da Konyaspor, organize olmaktan ve üretken olmaktan çok uzaktaydı…

Atak yapıyormuş gibi göründü sadece…

Ama biz biliyoruz ki, Giresunlular geriye yaslandıkları için, bizimkiler o kalede göründüler…

Çok fazla uzatmanın anlamı yok…

Biraz şanssızlık…

Çokça beceriksizlik ve gamsızlık… 

Günün kabusa dönüşmesine, Konyaspor’un da daha büyük ve derin kaosun içerisine girmesine neden oldu…

Geride 6 hafta, torbada 18 puan var…

Konyaspor bu futbol aklıyla 18’in kaçını alır?

Bekleyip göreceğiz…

***

Ve…

Sahamız…

Patates tarlasını ya da  yamalı bohçayı andıran bu saha ile Konya’nın imajı gerçekten zedeleniyor…

Bu sahada iyi futbol ne mümkün!

İyi futbol oynama şansı olmayan bir takımın şampiyonluk iddiası ne kadar olabilirse, Konyaspor’un iddiası da o kadar…