Oksijen fabrikası hamleleri boşa çıkmıştı.

Azmimiz devam ediyor bir şey yapmak istiyorduk.

Bir taraftan da şirketin nakit eksikliği problemi vardı.

Nitekim bir ara gelen Ticaret Bakanlığı müfettişleri. Şirkette 125 bin lira olmadığını tespit edince…

“Bu vaziyette 125 bin lirayı toplamadan harcama yapamazsınız.” Dediler

 Dediler ama çaresini de söylediler.

Ev veya ticaret mallarınızın demirbaş olanlarını şirkete ayin olarak verebilir böylece 500 bin lirayı da tamamlamış olursunuz dediler.

***

Hemen harekete geçtik yönetimde olan beş arkadaş ev ve ticaretteki demirbaşlarını şirkete ayin olarak verdiklerini taahhüt verince hisselerimiz yükseldi.  

Yani on hisseden fazla olmasın derken mecburen beş arkadaş 150 – 180 arası hisselere sahip olmuş olduk.

Genel kurul toplantısı yapılacak gün para yatırıp hisse alanların hepsi geldiler.

Genel kurul başkanlığına Ticaret Odası Genel Sekreteri Mustafa Telli Bey getirildi.

Hissedarların hepsi şirketteki hisseye yatırdıkları paraların geri verilmesi üzerinde ısrarları vardı.

***

Kendilerine. “Yatırdıkları meblağı geri verebilmenin. Anonim şirketlerde mümkün olmadığı. Ancak herkes hissesini bir başka kimseye satarak halledebileceklerini” söyledik.

Hepsi itiraz edince kongre başkanı da maalesef hakikat böyle deyince…

Oylama istediler.

Oylamada kendilerinin beş on hisseleri toplamı yüze varmıyordu ama hepsi aynı kanaatle oy verdikleri için çoğunluk oluyor, beş kişinin oyu az diye bir nevi sevinmişlerdi.

Sıra beş kişi olan bizlere gelip de 150 – 180 gibi oy verince…

Nasıl olur? Diyerek karşı gelmek isteyenlere durumu anlattık.

İsteyene üzerimizdeki hisseleri alabileceklerini asla üzerimizde kalmasını istemediğimizi genişçe anlattık. Böylece yatıştılar.

***

Şirket kaideleri tamam idi ama ne yapacaktık.

Bir Alman şirketi ilgilisi bir arkadaşımız vasıtasıyla görüşmeye geldi.

Gelen ilgili Türkiye’de el değmeden ekmek fabrikası yok bunu yaparsanız hayli kazançlı olur diyerek oluşumu anlattı.

***

İyi ama nasıl yapacaktık önce arsa sonra fabrika yapılması gerekiyordu.

Arsa işini beraber çalıştığımız arkadaşın arsasını hisse karşılığı satmasını istedik ve aldık.

Fabrikanın projesini yaptım ve yeğenim rahmetli Muammer Özücan da imza ederek inşa ruhsatını aldık.

İş binayı yaptırmaya kalıyordu. Onu da bir müteahhide üç yıl içinde ödeme kaydıyla vererek yaptırmaya başladık.

Binanı üst kısmını TSMM Cemiyeti Konya Şubesi’ne tapulayarak cemiyetten otuz bin lira almıştık.

***

Bina yapılırken Alman temsilci de nasıl ve neler yapılacağını ara ara gelip söyledi.

Binada içinin tesisi de bitmiş oldu. Tecrübe için çalıştırdık.

Hamur teknesinden sonra sadece beze yapılıyor kızaklı yastıklara konuyordu.

Kızaklı yastıklar da fırın ağzına verilip bezeler fırına giriyordu.

Derece ayarları içinde ekmek pişip fırın ağzı açılarak pişmiş ekmekler tezgâh dökülüyordu.

***

Artık açılış yapabilirdik. Fabrikanın adını “Ekspres Ekmek Fabrikası” olarak adlandırdık.

 İlgili yerlere vali, belediye başkanı vb. resmi yerlere davetiye verirken şehir gazetelerinde haber olarak halkı davet ettik.

O gün nerede ise küçük bir mahşer kalabalığı oldu.

Ufak ekmek yaptık halka dağıtmak için.

***

Resimlerini gördüğünüz gibi Konya Valisi Sayın Ömer Lütfi Hancıoğlu bizzat geldi. Belediye Başkanı Konya’da mı yoktu yoksa gelmedi mi anlamadık.

Ekmeklerin çıkış şeklini bendeniz anlattıktan sonra. Bizzat Vali’de çıkışları  takip ederek, etraflıca konuştu..

Anlatımlarından sonra bizlere böyle bir tesisi kazandırdığımıza teşekkür etti. Resimlerde de gösterilmekte.

Bizim bu hizmetimiz Konya’da ekmeğin el değdirmeden yapılmasının çoğalmasını zorladı.

Halkın isteği, bakkalların sıraya girmesiyle diğer fırınlardan yapabilenlerde zamanla bu yola gittiler.

***

Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle…

***

Ahmet Güldağ Ekmek fabrikası açılışında konuşuyor.

Sayın Vali Ömer Lütfi Hancıoğlu ekmek fabrikasının açılışında konuşuyor.