Bir sevgi var ki bu sevgiyi anlatmaya dil yetmez. Gönülden gönüle durmaksızın akan bir sevgidir, anne ve babaların evlat sevgisi.

Uzunca bir birlikteliğe niyet ettik ve evlenme yoluna güzel dualarla ilk adımımızı attık. Evliliği en güzel taçlandıracak şeyin bir evlat olduğunu bilmek ve bunun için dualar etmek. Aileyi birbirine bağlayan yuvadaki sıcaklığı daha çok hissettiren evlat. Evin neşe kaynağı mutluluğu.

Rabbimin nasip ettiği bir çocuk sayesinde dünyanın en zor zanaatına sahip oluyorsunuz belki de anne ve babalık. Kimi zaman çok zor ve meşakkatli kimi zaman eğlenceli kimi zaman öfkeli kimi zaman ise içinden çıkılmaz karmaşık bir hal..

Bir evlatla dünya da yaşayabileceğiniz tüm duyguları yaşamak.

Gece sabahlara kadar uykusuz kalmak..

Alınmayan uykularla şişmiş gözlere sahip olmak. Sanki o gece mışıl mışıl sabah kadar uyumuş gibi güne başlamak. İşte bunlar anne ve babalığın en güzel ve özel meziyetlerinden.

Ben en çok anneliği sevdim. Anne olup evlatlarla oynamayı onlarla yeniden büyümeyi her evlatla farklı duygular yaşamayı.

Bir gecede evlatsız kalan anneler, annesiz kalan evlatlar. Tükmüğüm boğazımda düğümleniyor..

Zor çok zor. Bir annenin aydınlanan sabaha karanlık uyanması ve bir daha asla aydınlanamayacak olması. Elbette dünyaları karartanlar

Hesap verecek fakat verilen hesap annenin yüreğini soğutmayacak sadece zamanla birlikte duruma uyum sağlayacak, bu acıya da alışırsın denilecek ama kimse alışamayacak sadece sürece uymuş olacak.

Elbette herkesin yas süreci farklıdır fakat en önemlisi bu süreçte duygularını yaşayan insanlara fırsat verilmesi. Üzmeden kırmadan incitmeden nasıl olurda evlatsız kalmış annelere ya da annesine veda etmiş çocuklara zaman verilir acılarının birazcık küle dönüşmesi için destek olunur bunlar için nasıl el uzatılır onlar düşünülmeli.

EVLAT insanın en çok kanıya yeri

ANNE ise en çok kaşınan yeri

Olduğuna göre kanayan yaraları kaşımamanız ricası ile ..