Burası Konya! Bir tarafta lüks evler diğer tarafta çadırda yaşam

8 yıl önce Suriye'de havuç tarlaları olan, iç karışıklıktan dolayı Türkiye'ye sığınan Türkmen Aliyou ailesi, Konya'da çalışıyor. Tatlıcak'ta, çok zor şartlarda çadırda kalan aile, “Şükür, çok şükür. Elimiz, ayağımız tutuyor. Hurdacılık yapıyoruz” diyor. 

Suriye'de 11 yıl önce başlayan karışıklık, milyonlarca insanın ölümüne, yine milyonlarca insanın da göç etmesine sebep oldu. Sığınmacıların, öncelikli tercihi kendilerine kucak açan Türkiye oldu. Kilis, Antep, Hatay gibi illerin yanı sıra, Konya da en fazla sığınmacının yerleştiği illerin başında geldi. Suriye'deki savaştan etkilenen ailelerden biri de “Aliyou”  ailesi oldu. Geçimini tarlalarda zeytin, elma toplayarak, yaz ve sonbahar aylarında Konya'da hurda toplayıp, satarak sağlayan Aliyou ailesi yaşamını Merhaba Gazetesi'ne anlattı. 

TOPLAMDA 9-10 ÇADIR, ETRAFTA İSE ÇOK SAYIDA KÖPEK!

Aile, çadırları Tatlıcak'ta TIR'cıların bekleme alanının tam sırtına kurmuş vaziyette. Geniş ve kurak alanda yaklaşık 9-10 adet çadır bulunuyor. Her çadırda ise akrabalar yaşıyor. Ayrıca bir çadıra ise ortalama 4 kişi düşüyor. Zor şartlar altında çalışan ve barınma ihtiyacını gidermenin mücadelesini veren bu insanların çadırlarının etrafında da çok sayıda başıboş köpek yaşıyor. Aile, yedikleri yemekten, içtikleri sudan köpeklere de verdiklerini dile getiriyor. Aile, paylaşmanın mutluluğunu yaşadığını da ifade ediyor. 

ÇADIRLARIN İÇİNDE BÜYÜK BİR NİZAM VAR

Havanın güneşli olduğu günlerde özellikle sabah ve öğle aile bireyleri çadırların dışında oturuyor. Soğuk akşamlarda aile bireyleri bir araya gelip, sobalı çadırda sohbet ediyor. Kap ve kacakları ise mutfak gibi görülen bir çadırın içinde bulunuyor. Çadırların içinde halılar yer alıyor. Kadınlar, gün içinde çadırlarının içini temizleme, yemek yapma, çocukların ihtiyacını giderme gibi çeşitli işlerle uğraşıyor. Sabah uyandıktan sonra yataklar toplanıyor, yastıklar ve yorganlar üst üste konuluyor. Hareket kapsamı dar olan çadırlarda, büyük bir nizam göze çarpıyor. 

ÇOCUKLARIN BURNU AKIYOR, SOĞUK YANAKLARINI KIZARTIYOR

Ailelerin kaldığı çadırlar ise soğuğa karşı dayanıklı görünmüyor. Yine çocuklar başta olmak üzere, aile mensuplarının birçoğu soğuğun insanın kemiklerine işlediği bu Konya günlerinde 

ince üstlerle geziyor. Küçük çocukların ise ayaklarında ayakkabı değil, çorap bile bulunmuyor. Çocukların anneleri, anneanneleri, onların yaşlarının küçük olmasına rağmen, soğuğa dayanıklı olduklarını söylüyor. Çadırda ailesiyle birlikte yaşamını sürdürmek zorunda olan bu çocukların, burunlarının aktığı, yanaklarının ise soğuktan kızardığı görülüyor. 

BİR TARAFTA LÜKS VE GÖSTERİŞ, DİĞER TARAFTA ÇADIRDA YAŞAM

Aile, tuvalet ihtiyacını ise çadırların kurulu olduğu alandan, yaklaşık 1 buçuk, 2 kilometre uzakta olan bir yerde giderdiği öğrenildi. Yine bu ailelerin su ihtiyacını gidermek için çadırların bulunduğu noktadan bayağı bir uzağa gidip, su taşıdıkları biliniyor. Havaların soğuduğu, kombilerin yakılmasına rağmen evlerin soğuk olduğu bir dönemde insanların yaşamını çadırda sürdürmesi ise herkesi hayrete düşürüyor. Zengin ile fakir arasındaki ayrımın her geçen gün arttığı ülkemizden Konya'dan dikkat çeken yoksulluk manzarası da dikkatlerden kaçmıyor. 

ÇADIRIN İÇİNDE YORGANLARIMIZ, SOBAMIZ VAR

Kış aylarında Aksaray'da 200 liraya kiraladıkları evde kaldıklarını söyleyen Fatma Aliyou, yazın ve sonbaharda Konya'da olduklarını, eşinin, çocuklarının ve damatlarının çalıştığını belirtti. “Her şeye rağmen, Allah'a şükrediyorum” diyen Fatma Aliyou, Suriye'deki savaşta yakınlarını kaybettiğini de ifade etti. Ellerinin ve ayaklarının tuttuğunu, bunun için çalışabileceklerini, küçük şeylerden bile mutlu olduklarını aktaran Aliyou, “Biz de Konya'da çalıştığımız dönemlerde burada kalıyoruz. Tatlıcak sınırları içinde çadır kurduk. Hayat zor ancak şükretmek gerekir. 48 yaşındayım. Olana da olmayana da şükrediyoruz. Hava şimdi iyi. Çok soğuk değil. Ayrıca biz soğuğa alışmış insanlarız. Hava soğuk olduğunda da yorganımız, battaniyelerimiz var. Çadırın içinde sobamız var. Şükretmekten başka ne gelir elden” şeklinde konuştu. 

BİZ ÜŞÜMEK NEDİR BİLMİYORUZ

Babasıyla birlikte sabah 08.00'de işi çıkan, akşam geç vakitlerde çadıra dönen 17 yaşındaki Reşid Aliyou ise şunları kaydetti: “Konya'da çalışmaya geliriz. Konya'da hurda topluyoruz. Başka şehirlerde elma, zeytin topluyoruz. Bazen Konya'da saman yükleme işleri falan oluyor, onları yapıyor ve günlüğümüzü çıkarıyoruz. Kurduğumuz bu çadırda yaşamımızı sürdürüyoruz. Hava şimdi çok değil. Çok soğuk olunca Aksaray'a gideceğiz. Belki çoğu evde şu an sobalar ve doğal gaz yakılıyor. Bizim de çadırın içinde bir sobamız var, onu yakıyoruz. Biz, üşümek nedir bilmeyiz. Yaz kış böyle yaşarız. Soğuk bize işlemez. Çalışmaktan ve şükretmekten başka çıkış yolumuz yok. Bu hayat, belki vatandaşlara zor gelebilir ama bize zor gelmiyor.” 

ŞARTLARA ALIŞTIK BU YAŞAM BİZİM İÇİN SIRADAN

Ailenin en küçüklerinden Abdülkadir Aliyou da şöyle konuştu: “Ben de tavukları ve güvercinleri çok severim. Geçtiğimiz günlerde pazardan 10 tavuk aldım, geldim besliyorum.  kurduğumuz yerde köpekler çok. Kendi yediğimiz yemekten, içtiğimiz sudan onlara veririz.  Güvercinleri uçurmayı çok seviyorum. Daha doğrusu hayvanları çok seviyorum. Ailem  nereye çalışmaya giderse, biz de birlikte gidiyoruz. Bu yaşam, bizim için çok doğal ve sıradan bir yaşam. Şartlara alıştık. Güvercinlerime de tavuklarıma da bir yer yaptım. Geceleri yuvalarına koyuyorum, gündüz geziyorlar.” 

SAİT ÇELİK