Bu şehirde deyim yerindeyse futbolculuk duruşu ve insanlığı ile iz bırakan insanlarından birinin ismidir, Muammer Karan.

İki yıl önce bugünlerde kaybettik!

Futbolculuğundan ve karakterinden söz etmek haddimiz bile değil.

Kısaca yeni nesile tanıtacak olursak döneminde; rakiplerini iri cüssesiyle korkutan, gözünü budaktan sakınmaması, topa sertliği ve müthiş kafa topu vuruşlarıyla lakabını sonununa kadar hak eden ama bir o kadar da centilmen, iyilik timsali ve dost canlısı bir ağabeyimizdi; namıdiğer “Taşkafa Muammer”.

Sporculuğunun yanı sıra eğitimci kimliği ile de tanınan Muammer hocayı arkadaşları şöyle tanımlarlardı. Vatan sevdalısı, vefalı, yürekli, yiğit, idealist, okuyan, sorgulayan, yazan, hak-hukuk gözeten, çabuk düşünen, hedefe direk yönelen, arkadaş, ağabey, gardaş ve dost insan.

Rahmetli son yolculuğuna uğurlanırken bile bu kadar güzel insanın biraraya gelmesini sağladığı Musalla Mezarlığı doldu taştı. Defin esnasında etrafı kısada olsa gözlemleyen can arkadaşı Mustafa Kaymak’ın şu sözleri duygulara tercüman oluyordu. “Muammer ağabeyin cenazesinde; dostları olan gariban, derbeder, entelektüel, sporcu, eğitimci, bürokrat vs. her kesimden insanlar vardı. Gurur duydum.”

Bizler Muammer ağabeyden razıydık, Allah’da ondan razı olsun.