Babalar Günü’nde evlatlarına hasret kaldılar!

Toplumun temel taşı olan aile kurumunun çökmesi, beraberinde yeni sorunları da doğuruyor. Ülkenin en büyük problemleri arasında yer alan “Çocuk haczi ve süresiz nafaka” zulmü, bir türlü önlenemiyor. İlk 100 Günlük Eylem Planı'nda olmasına ve yıllardır verilen sözlere rağmen “Çocuk haczi ve süresiz nafaka” sıkıntısının çözüme kavuşturulamamış olması ise mağduriyeti artırıyor. Mağdur babalar, çocuklarını tonlarca para ödemeksizin, ayrıca polis, haciz memuru ve pedagoglar olmadan görmek istiyor. Çocuklarının ve kendi psikolojilerinin iyice bozulduğunu söyleyen mağdur babalar, yetkililere “Bizim bu mağduriyetimizi çözün” diyor. “Çocuk haczi ve süresiz nafaka” konusu, gelecek açısından büyük bir tehlike arz ediyor.

ÇOCUK HACZİ MESELESİ UTANÇ VESİLESİDİR

Mağdur Çocuklar ve Baba Hakları Derneği̇ Başkanı Murat Köse, bir Babalar Gününü daha buruk geçirdiklerini söyledi. Evlatlarından ayrı kaldıklarını dile getiren Köse, Çocuk haczi zulmünün devam ettiğini ve bu zulmün bir an evvel sonlandırılması gerektiğini ifade etti. “Çocuk haczi, bir utanç vesilesidir” diyen Köse, “Vicdanları sorgulamak gerekir. Yetkililere sesleniyoruz; 3 yıl boyunca söz verilmesine rağmen, çocuk haczi sorunu neden çözüme kavuşturulamadı? Bu mesele bir rant kapısı olarak görülüyor ki, verilen sözler tutulmuyor. Devletin kazanç kapısı, icra daireleri oldu. Çocuk haczinden iyi para kazanılıyor. Yazık değil mi bu insanlara? Bir çocuk icra ile nasıl babasına gösterilir? Çocukların ruhsal ve psikolojik yapısı alt üst oluyor. Suça karışmış çocukların yüzde 85’i annesi ve babası ayrılan çocuklardan oluşuyor. Bu sistem, çocuğu babadan uzaklaştırıyor. Çocuklarımızın psikoloji çok olumsuz etkileniyor” şeklinde konuştu.

6284 SAYILI YASA ERKEKLERE ZULÜM!

Mağdur babaların çocuklarını ayda en fazla iki kez görme hakkına sahip olduğunu söyleyen Köse, konuşmasını şöyle sürdürdü: “Bunu da karşı tarafın adaletine bırakıyorlar. Velayeti alan taraf, mağduriyet oluşturabiliyor. Çocuğunu bir kez görmek isteyen babadan en az 500 TL para çıkıyor. İcra harcı, yol masrafı, pedagog ücreti zaten 400 TL civarı. 500 bine yakın insan, çocuğunu icra ile görüyor. Bir de parasını yatırdığı halde evladını göremeyenler var. Devlet neden buna göz yumuyor? Parası olmayıp, çocuğunu göremeyenler var. Nafaka da ödeyemiyor. Nafakasını ödeyemeyenler de hapse atılmış. 6284 sayılı yasa zulümdür. Ortada erkeklere psikolojik bir şiddet var. İstanbul Sözleşmesi de bu şiddetin bir parçası. Bugün Türkiye’de eşcinsellik yaygınlaştı. Bunlara ait derneklerin sayısı artıyor. Türkiye'de sadece kadının beyanı esas alınıyor. Avrupa, bütün değerlerimizi yozlaştırıyor. Buna sessiz kalınıyor. Bu yasaları bize dayatanlar, kendi ülkelerinde bu yasayı uygulayamadılar. Bu yasa hayatımızda olduğu müddetçe bütün erkekler zulüm görmeye adaydır. Aile içinde adalet kalmadı. Hedef, İslam dini. Ahlaki ve ailevi değerlerimiz alt üst edildi. Ahlaki bir savaşın içindeyiz. Müslümanlar uyuyor. Size soruyorum; evinden uzaklaştırma almış, çocuğunu göremeyen ve ömür boyu nafaka ödemek zorunda kalan bir insan ne yapar? Bu şartlar içinde insanın aklına çok kötü şeyler geliyor.”

KADIN AYRICALIĞI ERKEKLERİ REZİL EDİYOR

Mağdur Çocuklar ve Baba Hakları Derneği̇ Başkan Yardımcısı Murat Yıldırım ise süresiz nafaka meselesinin erkekler için bir zulüm olduğunu belirtti. Türkiye'de ezilen kesimin çoğunlukla erkekler olduğunu kaydeden Yıldırım, kadının beyanının esas alındığını, erkeklerin de kadının bir beyanıyla evden kolaylıkla uzaklaştırılabildiğini aktardı. Bu durumun erkekleri çok gerdiğini vurgulayan Yıldırım, “Feministler yönetiyor bizi. Bizi yönetenler KADEM’cilerdir. Kadınlara tanınan ayrıcalık, erkekleri rezil ediyor. Biz, insan değil miyiz? Hakim ve Savcılar da kadınların sözleri esas alınıyor. Erkeklerin sözü kesinlikle geçerli değil” dedi.

ÇOCUĞUMUN İDRARLI BEZİ İLE UYUDUM

Yaklaşık 6 ay boyunca çocuğunu göremeyen ve eşi ile boşanma sürecinde olan Şuayip Köz isimli bir mağdur baba ise şöyle konuştu: “Eşim 5 günlükken çocuğumu aldı gitti. Çocuğu göstermemekte ısrar ediyor. İcrayla çocuğumu görmeye gittiğimde bile zorlukla karşılaştığım zamanlar oldu. Mahkeme 'Çocuğunu 5 saat görebilirsin' diyor. Benim 3 saatim yolda gidiyor. Benim çocuğumun vebalini kimse ödeyemez. Ben, o çocuğun babasıyım ama bir yabancı gibiyim. Yetkili makamlardan da destek göremiyoruz. Maddi imkanım çok yok. İşten çıkarıldım. Çocuğumu bana koz olarak kullanıyorlar. İşsizim ve nafaka ödüyorum. Borçla harçla bulduğum parayla çocuğumu bile göremiyorum. Çocuğumun beni istediğini biliyorum. Boşanma sürecindeyiz, şimdiye kadar 25 bin liradan fazla masrafım oldu. Yazık değil mi? Ben, o parayı çocuğumun geleceğine yatırırdım. Bu yasalar, bizi çok zorluyor. Ben, çocuğumu göremediğim zamanlarda onun idrarlı bezleriyle uyuduğumu biliyorum. 6 ay boyunca evladımı göremedim. Evladımızı bizden alıkoyan yasanın kaldırılması gerekir.”

EMRE ÖZGÜL