Mars’ın toprak yapısını incelemek için milyarlarca dolar harcayan insanlık, Dünya’da yoksulluğa çare bulamıyor. Yeryüzünün bu güzel ülkesi de sürekli adaletsizliklere sahne oluyor.

Asgari ücrete ve EYT’lilerin durumuna kilitlenmiş bir gündemde, çocuk istismarı haberleri arasında boğuluyoruz.

***

Biraz kafayı dağıtalım diye dünya kupası maçlarını izlerken kalecinin penaltı anındaki endişesini daha iyi anlıyorum. Çocukları için, temel ihtiyaçları karşılamak için, faturaları ödemek için, orta yaşlarda bir ev sahibi olmak için, işten çıkarılmamak için haftanın 6 günü çalışanların kaygısı da kendisine sürekli penaltı atılan ve mütemadiyen gol yiyen kalecininkine benziyor. Yedikleri, kurtardıklarından çok daha fazla.

Asgari ücret 7 bin 785 lira gibi açlık sınırında mı olacak? Yoksa 8 bin 500 liraya mı çıkacak? Ya da klasik taktikle 7 bin 900 lira açıklanacak, ‘Reis’ ‘500’de benden’ mi diyecek?

Türlü olasılıklar üzerinde saatlerce açık oturumlar yapılıyor. Ve hepsi duyduğumuz rakamlar üzerinde fikir beyan ediyor.

Kimse 400 lira fazla alsa zengin olmaz, 400 lira eksik kalsa fakirleşmez. Gündemdeki tüm rakamlar ‘insanca yaşam’ için gerekli ücretten çok uzak. Bu rakamlar için saatlerce konuşmaya, sendika başkanlarından, bakanlardan demeçler dinlemeye gerek yok. Ama gündemi meşgul etmek için daha iyi metot da olamaz.

Kapitalizmi dibine kadar yaşayan ülkemizde birçok asgari ücretli, maaşların çok artırılmasını da istemiyor. İş güvencesinin olmadığı günümüzde ücretler yüksek olursa işten çıkarmalar başlayacak.

Enflasyon sarmalında asgari ücret ne kadar çok artarsa zamlar o kadar fazla olacak. Nisanda ortalama bir beyaz peynirin kilosunu en az 250 liradan, kıymayı 240 liradan, 1 litre sütü 30 liradan almaya hazır olun.

Özetle, asgari ücret ne olursa olsun o maaşla ömür boyu çalışsa bile kiradan kurtulamayacak insanların geçim mücadelesi üzerine pazarlıklar yapılıyor.

Asgari ücret üzerinden yaşanan bu gizem ve gerilim, korku-komedi filmlerinin konusu olabilir ancak. Ama bu müsamereyi bize dayatıyorlar.

Gelir adaletsizliğinin her geçen yıl arttığı, orta sınıfın daraldığı, alt sınıfların ezildiği bu dönemde vergi adaletsizliğinin önüne de geçilemiyor.

Kimi sarrafların asgari ücretli kadar vergi verdiği, vergi afları ile ödeme yapanların cezalandırıldığı zamanlardayız. Vergi ve ücret politikaları bu kadar dengesiz olduğu için yapısal reformlara ihtiyaç var.

***

Baktım geriliyorum; asgari ücret filmini kapatıp, dünya kupasını izlemeye başladım. Kaleciler penaltı kurtarışları ile damga vuruyorlar bu turnuvaya. Ama asıl kahramanlar emekçiler. Messi ve Ronaldo şampuanın sonunu sulandırıp kullanıyor mu acaba?