Antalya yolu şantiyesi. Yapılan işçi grevi sonrası elemanı kalmayınca

Şantiyede sadece bekçi personeli kalmış, çalışma durmuştu.

Bütçeden sadece bir milyon ödenek çıkıyor. Buda bekçilere ancak yetiyordu.

Söylentilere göre Ispartalılar Konya’dan gidecek Antalya yolunun…

Isparta üzerinden gidişe hayli zarar vereceği için yapımını istemedikleri.

Başbakan Demirel’in de buna uyup ödenek çıkartmadığı sık konuşuluyordu.

***

Yol yapım şefliği olarak diğer yollarımız vardı üzerinde çalışılmakta olan.

Konya – Aksaray, Şereflikoçhisar - Kulu ayrımı, Bozkır –Hadim yolları.

İktidar değişince müdür de değişmiş rahmetli Altan Ayağ gelmişti.

Sayın Ayağ beni arayarak “seni Yol Yapım Başmühendisliği vekili yapıyorum” demişti.

Şereflikoçhisar şantiyesinde şantiye şefi ayrılmıştı.

Müdür Ayağ yeni bir şantiye şefi gelinceye kadar benim şantiyeyi idare etmemi istedi ve gittim Şereflikoçhisar’a.

Ramazan Bayramı geliyordu. Çarşamba günü bayram başlıyordu.

İşçiler cumartesi pazar tatil yapıp tekrar gelmiş olacaklardı.

O zamanlar hükümet tatil uzatma düşünmezdi ama ben yapmak istedim.

İşçileri toplayarak “Cumartesi pazar çalışılacak pazartesi salı tatile gidilecek şekilde çalışalım” demiştim.

***

Bilhassa hafriyat işinde çalışan ehil işçiler nedense cumartesi tatili yapmak istemişler.

Buna karşı çıkan yükleyici operatörü canınız isterse. Cumartesi çalışacaksınız deyince…

Bu ikaza kızıp dört operatör “Şart olsun cumartesi gideceğiz” diye inatlaşmışlar.

***

Haberi alınca şaşırmadım desem yalan olur.

Operatörleri çağırdım.

“Çalışmalarınızda şart etme ile ailenizi neye karıştırıyorsunuz. Ayıp değil mi?

Şimdi ne olacak? Ben cumartesi çalışılacak ısrarım olursa ne duruma düşeceksiniz?

Diğer arkadaşlarınızın bayram tatilini daha evvel başlatmasına neden mani oluyorsunuz” diye bir nevi azarladım.

Pişmanız ama bir anlık stresten oluverdi. Size değil arkadaşa karşı kızgınlığımız oldu.” derken boyunları da büküktü.

***

Bunları şarttan kurtarmak için bir şeyler yapmalı idim. Düşündüm ve buldum.

Cumartesi pazar çalışacakları tepede 25000 m³ imla kazısı vardı. Burası düzlenince rahat edecektik.

“Bakın bir tepe var burada 25000 m³ dolgu var bu tepeyi cumartesi sabahına kadar temizlerseniz cumartesi gidebileceksiniz değilse olacağa karışmam” deyince.

Hemen elime sarılıp “söz veriyoruz tamamlayacağız. sağ olun” derken sevinerek gittiler.

Ve hemen gidip işe koyuldular.

Öyle ki normalde beş sefer taşıma yapabilecek iken sürat içinde çoğaltarak arı gibi sabaha kadar çalışma yaptılar ve tepeyi indirdiler.

Bunları kışkırtan operatörü yaptığının iyi olmadığını söyleyecektim ama iş yerine gelmemişti.

Meğer işçiler arasında da hadise çıkarırmış.

Bölgedeki makine şefine “Bunu oradan al başkasını gönder” teklifinde bulundum. Tabii olayı da anlattım.

Gereğini yaptı yeni bir operatör geldi.

***

Diğer taraftan Bozkır – Hadim yolu şantiyesine de yine gidiyor iki şantiyeyi idare ediyordum.

Antalya yolunda çalışma olamamasına da üzülüyordum.

O zamanlar ne siyasetçilerin, nede Konyalıların  ilgi göstermesi yoktu.

***

Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle