İki Kars fıkrası anlatalım bugün isterseniz…

Ölen birisinin kırk yemeği veriliyor…

Arada kasideler okunuyor, ağıtlar yakılıyor…

Etli yemek, pilav, çorba derken sıra çay servisine geliyor… Hacısı, hocası, çoluk çocuk hepsi orda… Çay servisini yapanlardan birisi herkesin bildiği mahallenin ayyaşı…

***

Havada soğuk, cebinden çaktırmadan kanyak şişesini çıkarır ve çay bardaklarının içine döker…

Bir, iki, üç derken keyiflenen cemaat, ölü yerinde, gülmeye, şakalaşmaya başlarlar…

Ağıtçılardan biri durumu çakar, başlar ağıda;

“Ay aman bu nece işti

Ahvalimiz çoğ değişti

İçtiğimiz kanyak imiş,

Yer göğ değişti.”

***

Bir tane daha anlatalım Kars’tan size;

Yaz başlarında Karslı köylüler eşyalarını arabalara yükler ve yaylaya çıkar… Bir karı-koca da arabalarının arkasına köpeklerini de bağlayarak yaylaya çıkıyorlardı…

Bir an bağını koparan köpek geri dönerek geldiği yöne doğru koşmaya başlar, sahibi fark edip arabadan atlar ve köpeği yakalayıp geri getirir...

***

Yaylada birkaç ay kaldıktan sonra köye dönerler ve adam ölür...

Ertesi sene anne bu sefer oğluyla tekrar yaylaya gitmektedir... Geçen yıl itin kaçtığı yere geldiklerinde anne gözyaşlarını tutamaz…

Oğlu; “Ana niye ağlıyorsun?” diye sorar…

Anası; “Bilmirsen mi oğlum bura neredi?

Oğlan; “Neredi ana?”

Ağlamaklı ve oğluna oldukça sitemli bir vaziyette ana:

“Oğlum bura, atayın it’e döndüğü yerdi…!!”

***

Şimdi iki fıkrayı birleştirelim…

Ahvalimiz benzer sanki;

İtlerin, evlatlarımızı nasıl vurduğunu çoktan unutmuş gibiyiz… Etrafımızda odaklanmamız gereken acılarımız ve sorunlarımız her geçen gün artarak devam ederken…

***

Son on iki ay içerisinde neredeyse iki bine yakın vatandaşımızı teröre kurban vermişken, ekonomimiz allak-bullak olmuşken, konuştuğumuz, tartıştığımız, konulara dönün bir bakın…

Cenaze evinde, çay içinde habersiz konyak içen cemaatin ruh halinden bir farkımız var mı?

İşimiz, gücümüz çayın içindeki konyak tarzı, siyasetçilerin uzattığı her bardaktan habersiz(!) gibi ha bire içiyoruz…

Karslının dediği gibi;

“Ahvalımız coğ değişti…”